محققان سلولهاي سرطاني، بر اين باور بودند که سلولهاي سرطاني، مقادير كمي از پروتئينها را رها ميسازند و اين پروتئينها ميتوانند بهعنوان شاخصهاي تشخيص سرطان عمل كنند، ولي تحقيق بر روي زيستنشانگرها حاكي از آن است كه اين فرضيه با شبهاتي همراه است كه حضور مقادير زيادي از پروتئينهاي ديگر از قبيل آلبومين در خون، از آن جمله ميباشد و اغلب اين پروتئينها نيز در خون ناپايدار هستند. اخيراً گروه تحقيقاتي متشكل از محققان آمريكايي از دانشگاه Mason و محققان ايتاليايي از دانشگاه Moderna نشان دادهاند كه با استفاده از نانوذرات جديد ميتوان بهصورت انتخابي و گزينشي، پروتئينهاي موجود در خون را بهدام انداخت. اين نانوذرات ميتوانند از تخريب پروتئينها با آنزيم محافظت نمايند. اين گروه در سالهاي گذشته، يكسري از نانوذرات با درجهي تخلخل بالا را سنتز نمودند كه ميتوانستند بهطور گزينشي، پروتئينهاي با فراواني كم در خون را بهدام بيندازند. اين نانوذرات طوري طراحي شدهاند که مانع از تخريب پروتئينها بهوسيلهي آنزيم شوند. در اين آزمايشها، محققان از اين نانوذرات براي جمعآوري زيستنشانگرهاي تومور ملانوما(تومور سياهرنگ قشر عميق پوست) از خون بيماران استفاده كردند. محققان از 29 نفر بيمار مبتلا به ملانوماي ابتدايي و دگرديسيشده، نمونه خون تهيه كردند. نتايج آزمايشها نشان دادند كه تومور ملانوما در 26 نفر بيمار داراي خال گوشتي سياهرنگ، گسترش پيدا نكردهاست.
محققان با انجام مطالعات دريافتند كه پروتئيني با نام Bak با گسترش خالهاي سياهرنگ در تومورهاي ملانوما در ارتباط ميباشد. بررسيهاي بافتشناسي از خالهاي سياهرنگ گوشتي و تومورهاي ملانوما، مؤيد اين مطلب است.
محققان خاطرنشان كردند كه بسياري از بيماران محتاج انجام تست ملانوما هستند و سرم Bak Levels ميتواند بهعنوان شاخص پيشگيري از تومور ملانوما بهكار برده شود. نتيجهي نهايي كه ميتوان از اين مطالعات و بررسيها بهدست آورد، اين است كه نانوذرات متخلخل ميتوانند بهصورت گزينشي پروتئينهاي كمياب در خون را به دام انداخته، از تخريب آنها بهوسيلهي آنزيمهاي خون جلوگيري كند و سپس اين نانوذرات بهعنوان زيستنشانگرها در آناليز خون بيماران بررسي شده و ميزان رشد تومور تشخيص داده ميشود.
http://www.nano.cancer.gov/action/news/2011/jan/nanotech_news_2011-01-14b.asp
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر