بنا به اظهارات دانشمندان امريکايي، استفاده از ذرات ريز الماس با هدف تقويت پليمرهاي زيست‌تخريب، اين امکان را فراهم مي‌کند تا بتوان از آنها به‌عنوان پيچ‌هاي محکم جراحي استفاده کرد که به‌سادگي پس از درمان از بين مي‌روند.
ايوآنيس نيتزل، عضو گروه تحقيقات به رهبري يوري گوگوتزي در دانشگاه دريکسل در فيلادلفيا در کنفرانس انجمن تحقيقات مواد در بوستون امريکا، توضيح مي‌دهد که نانوالماس‌ها براي تقويت پليمرهاي براي کاربرد زيستي ايد‌ه‌آل هستند؛ چرا که آنها کاملاً زيست‌سازگار بوده، در فرايندهاي سلولي اختلال ايجاد نمي‌کنند.
هر چند که نيتزل اشاره مي‌کندکه ترکيب الماس با پليمر انتخابي، کار ساده‌اي نيست؛ به گونه‌اي که مسئله‌ي کليدي تطابق ويژگي‌هاي شيميايي سطح الماس با خصوصيات پليمر است، ولي بدون انجام اصلاحات لازم، نانوالماس‌ها در پليمر به يکديگر گير مي‌کنند، به‌طوري که در زمان استفاده سبب از هم گسيخته شدن آنها مي‌شويد و به اين ترتيب نخواهيد توانست از خصوصيات الماس بهره گيريد.
نانوالماس‌ها داراي يک سطح آب‌گريزند و مي‌توانند براي ساخت محصولاتي مانند پيچ‌هاي جراحي با پليمرها ترکيب شوند
براي جلوگيري از اين حالت، گروه تحقيق از اين حقيقت که سطح نانوالماس‌ها داراي گروه‌هاي عملکردي‌اي مانند کربوکسيلات هستند، استفاده کردند. با تبديل اين گروه‌ها به آميدها همراه با اکتاديسيلامين، گروه تحقيق نانوالماس‌هايي با سطح آب‌گريز توليد کرد که براي تقويت با پلي‌هيروفوبيک اسيد ال لاکتيک(PLLA) هم‌خواني داشتند. PLLA بهخوبي زيست‌سازگار و زيست‌تخريب است؛ اما به خودي خود استحکام مکانيکي لازم براي استفاده در کاربردهاي زيست‌پزشکي مانند پيچ‌هاي جراحي يا اسکافولدهاي استخواني را ندارد.
نيتزل شرح مي‌دهد که به‌علت وجود زنجيرهاي آب‌گريزي روي نانوالماس و ماتريکس پليمر آب‌گريز، زنجيرها درست مانند اسپاگيتي با هم مخلوط مي‌شوند. اين وضعيت سبب استحکام پليمر و بهبود خصوصيات مکانيکي مي‌‌گردد.
تنها با افزودن 10 درصد از نانوالماس، کامپوزيت‌هاي ساخت گروه تحقيقاتي سه برابر محکم‌تر و نه برابر سخت‌تر از PLLA خالص شدند که اين حالت سبب شد تا براي ساخت مواردي مانند پيچ‌ها جراحي مورد استفاده در کنار نگهداشتن استخوان‌هاي شکسته کاربرد پيدا کنند.
ميلوس نيسلادک، محقق نانوالماس‌ها در دانشگاه هاسلت بلژيک، مي‌گويد که استفاده از نانوالماس‌ها در کامپوزيت‌ها بسيار مورد توجه است؛ چرا که آنها نه تنها خيلي محکم هستند؛ بلکه داراي خصوصيات شيميايي سطح جالبي هستند. او پيشنهاد مي‌کند که اين کار مي‌تواند با ساير تحقيقات مربوط به داروگذاري روي سطح نانوالماس‌ها ترکيب شود تا از اين طريق ايملنت‌هاي پزشکي ساخته شود که قابليت رهاسازي دارو به‌منظور درمان و کاهش التهاب در زمان تخريب را هم ايجاد کنند.
نيتزل شرح مي‌دهد که به‌علت وجود زنجيرهاي آب‌گريزي روي نانوالماس و ماتريکس پليمر آب‌گريز، زنجيرها درست مانند اسپاگيتي با هم مخلوط مي‌شوند. اين وضعيت سبب استحکام پليمر و بهبود خصوصيات مکانيکي مي‌‌گردد.
تنها با افزودن 10 درصد از نانوالماس، کامپوزيت‌هاي ساخت گروه تحقيقاتي سه برابر محکم‌تر و نه برابر سخت‌تر از PLLA خالص شدند که اين حالت سبب شد تا براي ساخت مواردي مانند پيچ‌ها جراحي مورد استفاده در کنار نگهداشتن استخوان‌هاي شکسته کاربرد پيدا کنند.
ميلوس نيسلادک، محقق نانوالماس‌ها در دانشگاه هاسلت بلژيک، مي‌گويد که استفاده از نانوالماس‌ها در کامپوزيت‌ها بسيار مورد توجه است؛ چرا که آنها نه تنها خيلي محکم هستند؛ بلکه داراي خصوصيات شيميايي سطح جالبي هستند. او پيشنهاد مي‌کند که اين کار مي‌تواند با ساير تحقيقات مربوط به داروگذاري روي سطح نانوالماس‌ها ترکيب شود تا از اين طريق ايملنت‌هاي پزشکي ساخته شود که قابليت رهاسازي دارو به‌منظور درمان و کاهش التهاب در زمان تخريب را هم ايجاد کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر